Ενα φτερούγισμα του Μιχαήλ ή το εν Χώναις θαύμα

Και κοίτα βρε αδελφέ πόσο απλά είναι τα πράγματα:

Είπαμε με τον άντρα μου και φίλους το απόγευμα -συν Θεώ- να ανηφορίσουμε στο μοναστήρι των Ταξιαρχών Πηλίου για τον πανηγυρικό εσπερινό, σε ανάμνηση του εν Χώναις θαύματος.
Και ενώ κάτι άσχετο ψάχνω στον υπολογιστή, πέφτω πάνω στο θαύμα του Αρχιστρατήγου που δημοσίευσα ήδη.
Δώρο το θεωρώ του Αρχαγγέλου για την δυνάμωση της ολίγιστης πίστης μου αλλά και για το που λίγο φοβήθηκα αυτή του την -με χώμα και αίμα- εικόνα, που είδα στο Μανταμάδου, όταν είχα πάει Μυτιλήνη. 
Ας με συγχωρέσει ο Μέγας Στρατηγός των Αγγέλων και ας μας σκεπάζει όλους -ιδιαίτερα στην εποχής της μεγάλης και ομαδικής απιστίας που ζούμε-.
Το εν Χώναις θαύμα λοιπόν, είναι τόσο απλό όσο και το να ανασαίνεις. Γιατί έτσι είναι όλα τα θαύματα που γίνονται θαυμαστά μόνο επειδή η δική μας ισχνή πίστη δεν τους επιτρέπει να έχουν παρουσία ειμή μόνο με θεία παρέμβαση.

  

Για τον Ταξιάρχη ήταν (υποθέτω) ένα φτερούγισμα ανάμεσα στον θρόνο του Θεού και τον κόσμο των ανθρώπων. Και αν δεν βλασφημώ στο άχρονο του ουρανού, τολμώ να το φανταστώ και σε ένα απόγευμα σαν το σημερινό....
Σε κάποιο μέρος της Φρυγίας ήταν, όπου κάποτε η γη είχε αναβλύσει αγιασμένο νερό με τη δύναμη του Αρχαγγέλου Μιχαήλ και το αγίασμα γιάτρευε κάθε αρρώστια.
Ένας χριστιανός, λοιπόν, επειδή γιατρεύτηκε η κόρη του, έκτισε ωραιότατο ναό στο όνομα του Αρχιστράτηγου, επάνω στο άγιασμα.
Μετά 90 χρόνια, ήλθε στο ναό κάποιος ευλαβής νέος, ονόματι Άρχιππος.
 Έμεινε υπηρέτης στο ναό και ζούσε ζωή ασκητική. Όταν είδαν αυτό το πράγμα οι ειδωλολάτρες, έπιασαν τον Άρχιππο και τον χτύπησαν δυνατά. Έπειτα, όρμησαν να καταστρέψουν το ναό και το άγιασμα.
 Αλλά ώ της μεγάλης δυνάμεως του Αρχαγγέλου! 
Άλλων απ' αυτούς τα χέρια έμειναν παράλυτα και άλλους σταμάτησε φράγμα φωτιάς και έτσι γύρισαν όλοι άπρακτοι. 
Όμως το πείσμα και ο θυμός τους ώθησε να κάνουν εκτροπή του κοντινού ποταμού, για να παρασύρει το ναό και να πνίξουν τον Άρχιππο. 
Αλλά και πάλι θαύμα! Ο ποταμός γύρισε προς τα πίσω! 
Τότε σκέφθηκαν να ενώσουν και άλλους δύο ποταμούς. Όμως ο Αρχάγγελος Μιχαήλ παρουσιάστηκε στον Άρχιππο και, αφού τον έβγαλε έξω από το ναό, έκανε το σημείο του σταυρού και οι ποταμοί στάθηκαν σαν τείχος. Πρόσταξε, έπειτα, να χωνευθούν και πράγματι, κατά παράδοξο τρόπο, έως σήμερα στο μέρος εκείνο τα νερά των ποταμών χωνεύονται. 
Και γι' αυτό το μέρος ονομάστηκε Χώναι.

 πηγή: τί και πώς